پدران و مادران شهدا و جانبازان کیمیاگرانی هستند که توانستند با اهدای خون عزیزان خویش، پاسدار ارزش‌های «سنت نبوی»، «حکومت علوی»، «حماسه حسینی»، «فقه جعفری» و «انتظار مهدوی» در جمهوریت توأم با اسلامیت باشند و با فروبردن بغض دلتنگی‌هایشان، تصویرگر صبر و بصر شوند.
پدران و مادران آسمانی شهدا و جانبازان نظیر عارف مجاهد حاج علی محمد افراسیابی که با اهدای 5 شهید گرانقدر به نام شهیدان ابراهیم، امیر، جواد، رضا و اسماعیل افراسیابی به ما یادآوری کرد که مشق همه ما باید «شهید» باشد[پدر 5 شهید دفاع مقدس آسمانی شد]
1400بار از روی کلمه شهید باید بنویسیم تا هیچگاه یادمان نرود از کرانه کربلا تا بیکرانه عشق حسین(ع)، از ساحل فرات تا اروندرود و از نینوا تا شلمچه راه کوتاهی است، به اندازه یک قطره سرخ از خون شهید؛ و انقلابی‌ماندن و انقلابی‌زیستن ممکن و میسر نمی‌شود مگر با پذیرفتن فرهنگ شهادت ذیل التزام عملی شعورگرا به ولایت فقیه. زیست مومنانه بزرگمردی چون حاج علی محمد افراسیابی به ما آموخت که باید مانند شهدا زندگی کرد و پیوسته باید دل در گرو تحقق آرمان‌های امام عزیزمان(ره)، شهدای انقلاب و دفاع مقدس و مطالبات مقام معظم رهبری داشت و همواره باید قدردان و دستبوس خانواده شهدا و جانبازان باشیم؛ چراکه اگر خانواده این عزیزان «عزت و ایثارگری»، «مقاومت و خدمت»، «پایداری و فداکاری» و «بردباری» را نداشتند، قدر و قداست «از خود گذشتگی» و «جانبازی» در جامعه ما می‌شکست. باشد که روح بزرگ مرحوم افراسیابی قرین رحمت و مغفرت حضرت باری‌تعالی قرار گیرد.
